چرا گفته می شود آب مهریه زهرا (س) است؟

چرا گفته می‌شود آب مهریه زهراست و یا اینکه چرا در منابر وروضه‌ها بارها  و بارها شنیده‌ایم آب فرات را بر روی پسر فاطمه (س) بستند،در حالی که مهر مادرش بوده است. اما این موضوع چقدر صحت دارد؟

 

 

این مطلب که در زبان بعضی از مردم مشهور شده که آب مهریه حضرت زهرا (س) است منشأ روایی دارد که به چند نمونه از این روایات اشاره می‌شود:
امام باقر ـ علیه السلام ـ می‌فرمایند:
جُعِلَتْ لها فی الارض اربعة انهار: الفرات و نیل مصر و نهروان و نهر بلخ.
یعنی چهار نهر فرات، نیل، نهروان و بلخ در روی زمین برای حضرت زهرا ـسلام الله علیها ـ قرار داده شده است. (۱)

و همچنین در حدیث دیگر آمده که: امام باقر (ع) فرمودند: مهریه حضرت زهرا (س) در آسمان یک پنجم دنیا و ثلث بهشت و چهار رود از رودهای دنیا. فرات، نیل، نهروان و بلخ مقرر شده و در زمین هم مهر السنةیعنی پانصد درهم بوده است. (۲)

بنابراین معنی «آب مهریه زهر است»، عبارت از، آب رودهایی است که خداوند متعال آنها را به عنوان مهریه در روی زمین برای آن حضرت قرار داده و چون که این چهار رود آب‌های زیادی در ذخیره دارند، بدین لحاظ تعبیر به «آب مهریه زهر است» می‌کنند.

علت این نوع مهریه این است که حضرت زهرا سلام الله علیها را خداوند به حضرت علی علیه السلام تزویج کرده است و وقتی که خداوند دختری را به عقدپسری درآورد هدیه‌ای به آن پسر می‌دهدهدیه خداوند به‌طور حتم یک هدیهمهمی خواهد بود.

پی نوشت ها:

۱-مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۱۳، حدیث ۳۴٫
۲– رسولی محلاتی، سید هاشم، زندگانی حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ دهم، ۱۳۸۱، ص ۴۹

۳-بحارالانوار، ج ۴۳، 

از : گوهرشاد نیوز

شعری در مورد شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

.

بشکند دستــی که آن در را شکست

نازنیـــن پهلـــوی مـــــادر را شکست

قعــــر دوزخ بایـــــــدش جا، کآن پلید

با چنین غم، پشت حیدر را شکست

.

دو حدیث قابل تامل

امام صادق علیه السلام به شخصی که نام دخترش را فاطمه گذاشته بود، فرمود:

 «... اذا سمیتها فاطمة فلا تسبها و لاتلعنها ولاتضربها; (8) حالا که نام او را فاطمه گذاشته ای، پس دشنامش مده، نفرینش مکن و کتکش مزن .»

کافی، ج 6، ص 48

 

امام باقر و امام صادق علیهما السلام می فرمایند:

«حرام علی روح ان تفارق جسدها حتی تری الخمسة: محمدا وعلیا وفاطمة وحسنا وحسینا بحیث تقر عینها او تسخن عینها ... ; (36) بر روح آدمی حرام است که از بدنش جدا شود، مگر آنکه پنج تن را ببیند: محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام، و آن هم به گونه ای است که یا چشم آدمی روشن و یا تاریک و محزون می شود .»

36) کشف الغمة، ج 1، ص 414 .

 

از : پایگاه اطلاع رسانی حوزه